प्रश्नहरु

पठन: फिलिंगो-२

सीमान्ती,
तिमी पूर्ण यौवनमा थियौ । मनमा प्रसन्नता थियो । प्रिय–मिलनमा आतुर थियौ । यौवनको रोगन चम्कन्थ्यो । सुवास गम्कन्थ्यो । कसैको भय पनि थिएन । कसैको नजरले पछ्याउने कुरै थिएन । समय तिम्रो ! राग तिम्रो ! रुचि तिम्रो ! विदेशको भूमि, शान्ति र सुरक्षाको चिन्ता थिएन । फेरि तिम्रो पति परमेश्वर आफ्नो क्षेत्रमा केन्द्रित किन भएन ? किन छरिन गयो ? के तिमीसँग यसको निर्व्याज उत्तर छ ?

तिमीले निर्भयको सुरत विधि भोगमय, प्रयोगमय छ,असामान्य वा अप्राकृतिक अथवा डरलाग्दो घीनलाग्दो छ भन्ने कुराको संकेत अत्यन्त थोरै र सभ्य शालीन शब्दमा गर्यौ । मैले पनि बुझेजस्तो गरेँ । तर यौवन–विलास र काम–कलामा २४ वर्षकी युवती हच्किन्छे भन्ने कुरा शायद मान्न सकिन्न । कि रोगी हुनुपर्यो कि थाकेको । के शैलीसँगको असहमति हो ?

सीमान्ती, तिम्रो सोच र संस्कार किञ्चित परम्परागत भएर पो समस्या भएको हो कि ? यदि पत्नी प्रेमिकाको भावले प्रस्तुत हुन सक्तिन नैतिक सीमा छन् । पत्नी केहीबेरकी तरुनी हुनसक्तिन किनकि ऊ मात्र भोग्या होइन । अनि पत्नी बजारकी वा मूल्यकी हुन सक्तिन भन्ने सोच हो भने त्यस क्षणमा पुरुषतत्व आफ्नो पराजयबोधले विचलित हुने पो हो कि ? कतै आफ्नो संस्कारको निर्वाहले उसको रुचिको उपेक्षा पो भएको थियो कि ? तिमीले फर्केर सोच्न भ्याएकी छौ ?

कहीं खराब लतमा परिसकेको मान्छेसँग उसको रुचि अनुसार प्रस्तुत हुन नसक्नु पनि निर्भयको छरिने स्वभावको पोषक त भएन ? कहीं तिम्रो अरुचिले निर्भयलाई तिमीबाट विमुख बनाउँदै लगेको त होइन ? जापानी शरीरसँग भोगविधिमा रत्तिइसकेको निर्भय त्यहाँ पनि तिमीलाई साग बराबर ठान्दैन भन्ने सोच त तिम्रो हैन ? के ऊ प्रतिकूल रुचिकै भएछ त ? निर्भयलाई ममाथि नै केनिद्रत गर्छु, छरिन दिन्न भन्ने सोच तिमीमा किन आएन सीमान्ती ?

मेरो आफ्नै रुचि र प्रकृति छ । म आत्मा मासेर अप्रिय ढंगले रतिविलास गर्न सक्तिन, त्यो मेरो रुचि प्रतिकूल हो । म कुलस्त्री हुँ, कुलकी चेली हुँ । मेरो आफ्नै मान–सम्मान छ । आत्माले स्वीकार नगरेको कुरा अभिनय गर्न सक्तिन भन्ने सोचाइले निर्भय टाढिँदै गएको हो भन्ने सोचिनौ ? हो, सोचिनौ शायद त्यो सत्य थिएन । यहीँनेर एउटा प्रश्न छ– उसले चाहेको जस्तै नृत्य गरेर पो आफ्नो अनुकूल बनाउन सकिन्थ्यो कि ?

सीमान्ती, प्रश्न अर्को पनि छ । किन बोलाएको रहेछ त तिमीलाई ? नेपालबाट तिमीलाई जापान बोलाउनुको अभिप्राय के रहेछ ? मात्रै प्रदर्शन वा मात्रै भोग ?हो, म यो मान्नै सक्तिन । ५-६ ढंगका उत्तर त मलाई कण्ठै छ । कतै, तिमीमाथि आफ्नो बढप्पन वा रवाफको विज्ञापन गर्न खोजेको त होइन ? यदि यस्तो सोचाइ लिएको हो भने तिमीजस्तो शालीन व्यक्तित्वकी नारीको उपेक्षा हो, मानमर्दन हो । परिवार र संस्कारको उपहास हो । मैले यस्ता प्रसंगलाई यसैगरी बुझें ।

हाम्रो संस्कृतिमा विवाहित पत्नीको मर्यादा उच्च हुन्छ । शायद निर्भयले यसबारे दीक्षा पाएन कि ? किन्तु तिमी त हिम्मती, बुद्धिमती र विवेकी थियौ नि ! किन निर्भयजस्तो शठलाई सम्झाउन सकिनौ ? कहीं पतिको पदले तिम्रो चिन्तन थिचेको त होइन ?

सीमान्ती प्रश्न धेरै भए । बाँकी प्रश्न फेरि है । मेरा प्रश्न अप्रिय छन् । म तिम्रा आँखामा आँसु आउन भन्न पनि त सक्तिन । मैले यो कमजोरी आफैँसँग हुर्काएको छु नि !