भगवानले आँसु झार्न थाले
वायुमा हावा दुषित हुन लागे
हिमालमा हिउँ पग्लीन थाले ।
जङ्गल रुखहरु ढालिन लागे
डाँडामा हरियाली मासिन थाले ।
उडी जाने चरीहरु
यत्रतत्र भाग्न थाले ।
जमीन सब भासिन लागे
पृथ्वीको खाँबो हल्लीन थाले ।
घरबार खोज्दा आँगन छैन
खेती गर्न भूमि छैन
किसानहरु बिचल्लित हुन थाले ।
सभ्यतामा जिउनेहरु
पिल्सि पिल्सि बाँच्न थाले ।
मरिजाने दुई दिनको चोला
घमण्डले मानव फुल्न थाले ।
अब न्यायालयमा न्याय छैन
शक्ति र पैसामा न्याय किन्न थाले ।
मानवको झूठा कर्तुत देखेर
भगवानले बलिन्द्र आँसु झार्न थाले ।