Author: चित्रा कोइराला(पौड्याल)

कतै दोष  तिम्रो  केही भूल मेरो भए गल्ती  केही नजानी नजानी न थाहा  भयो खै कतिखेर हामी भयौं एक साथी  नजानी नजानी कतै नियती को यही ध्येय थ्यो’

जब समय मेरो मुट्ठीमा थियो लागेको थियो जीवन सुनौलो भविष्य हो रङ्गमञ्चको विशाल महल हो हरेक पाइलामा सफलता अनि खुशियाली भरिएको पूर्णिमाको रात बिहानीको घाम र गोधुली साँझजस्तै

“समस्याको जड व्यवस्था हो । दलहरु त अपराधका हतियार हुन्, रोष र घृणलाई सही दिशा दिन नसके झन् ठूलो निराशाको खतरा ….।” सालिकराम पुडासैनी हत्या र रवि लामिछाने

मुस्कानभित्र नि’ पीर भेटिन्छ मैदान ठानेको, भीर भेटिन्छ आफ्नै मानेको अनुहारमा जब – अर्कै अर्कै तस्वीर भेटिन्छ ।

हाम्रो देश कला संस्कृतिले भरिएको देश हो । यसको प्रत्यक्ष उदाहरणको रुपमा हामीले मनाउने गरेको चाड-पर्वलाई लिन सकिन्छ । हाम्रा चाड-पर्वहरुले धर्म, संस्कार, संस्कृति, कला, मनोरन्जन जस्ता कुरालाई

पल पलकमै फेरीरहने सोच मग्न मस्तिष्कहरु अनेकौं आकाक्षांहरुको भारी बोकेर चलीरहेको समयलाई थाहै नदिई घडीको सुइसँगै दौडी रहेका हुन्छन् समय यती बलवान हुँदो रैछ जस्ले इतिहासलाई नै उछिन्निरहेको

  “१९४८ मै भारतीय प्रधानमन्त्री जवाहरलाल नेहरुले कश्मीर विवादलाई संयुक्त राष्ट्रसंघ पुर्याई संघ कै सुपरिवेक्षणमा जनमत संग्रह (प्लेविसिट) गरी टुङ्ग्याउन गरेको प्रस्तावले स्वतः अन्तर्राष्ट्रियकरण भएबाट पुष्टि हुन्छ ।

सगरमाथाले झारिरहेको आँसु लालीगुराँसको ओठबाट बगिरहेको रगत देखेर आफैंले सुनाएका उपदेशहरुसँग मरण र जीवनको एक शुन्य प्रहरमा लडाइँ पछिको रगत पिउने व्यग्र प्यासले बुद्धले बन्दुक बोक्दै छन्। आफ्नै