हिजो बेलुकैदेखि हो,गुडुङ्गुडुङ् गरेर बिजुली चम्केको । हिजो पानी पर्छ होला भनेको पर्न सकेन । आज पो बिहानैदेखि निरोधार आरीले घोप्ट्याए जस्तो पानी पर्न थाल्यो । बुबाले झ्यालबाट
वायुमा हावा दुषित हुन लागे हिमालमा हिउँ पग्लीन थाले । जङ्गल रुखहरु ढालिन लागे डाँडामा हरियाली मासिन थाले । उडी जाने चरीहरु यत्रतत्र भाग्न थाले । जमीन सब
सरर्र दौडिएको दैनिकी ठप्प अडिएको छ कोरोनाले संक्रमण नभएकाहरुमा पनि दिनचर्या संक्रमित र शिथिल बनेको छ उठ्न खोजेका योजना र इच्छा थेचारिएको छ अनिश्चित भोलि कस्तो बनेर आउने
ए छिमेकी देश नेपालीको शिर ठाडै छ पाखुरीमा बेजोड शक्ति छ अलिकति पनि सह्य हुनेछैन जब हडप्न थाल्छौ स्वतन्त्र नेपालको सीमाना ए छिमेकी देश तिम्रो दुष्कर्म प्रति हरेक
गुनगुन गरी म गीत गाउँछु मनको विलौना पहाडकी चरी रुखकी डाली आइरहन्छ सम्झना सिरीरी हावा चल्दछ त्यहाँ बासना फूलैको सम्झना आउँछ मुलको पानी कल्कल पिएको । हाँसी र
पीरमा छ जिन्दगी विनाशले र त्रासले हाँस्नखेल्न बिर्सियो सताउँदा अतासले रैछ पर्वतै सरी निकै बलिष्ठ कोभिड हार मान्न बाध्यछन् पताल वा अकासले के भयो अनर्थ यो बिजोक पारी
तिमीसँग गाँसिएका क्षणहरु तिमी र म भित्र पलाएका मायाका सुवासहरु सिगारिंदै छ जिवनका लयहरु पल पल गर्दै समय बितेको पत्तै भएन जिवन हिंडेको । आज पनि मेरो लागि
विचार गर, बजारमा भजन बिक्ने बेला हो यो, सीधासादा पाखा लाउँदै दुर्जन बिक्ने बेला हो यो, विषादी छ खान हुन्न भन्छौ तिमी बजारको त्यही विषादी चर्को भाउमा झन्
आज आशाको मुहार र व्यवहारमा नौलो आशा र उत्साहको रौनक देखिंदैछ । उनी आज बिहानै देखी निकै प्रसन्न, उत्साहित र उज्याली देखिएकीछिन् । सँधैभन्दा निकै पहिले नै उठेर
बिहानै उज्यालोले आँखा खोल्न सुरु गरेको क्षण चराचुरुङ्गीको स्वरमा समाधी टुट्छ उस्को आँखा खुल्छ चाउरिएको अनुहारमा निधारको धर्साहरु खुम्चाउँदै चारैतिर दृष्टि फैलाउँछ भेट्छ आफूलाई एक्लै शुन्यमा शुन्य हराउँदा
