तिमी मेरा मित्र हुन सकेनौ म कसैलाई शत्रु बनाउने सोचमा छैन कृपया मलाई निरपेक्ष रहन देऊ तटस्थ रहन देऊ । मनभरी मुठीको माखो बनाउने माकुरेजाल बुन्दै मलाई अझ
जालीहरूको मन हुन्छ कल्मष उन्मादले यौवन हुन्छ कल्मष सद्प्रेम फुल्दैन कदापि स्वार्थमा देखावटी कानन हुन्छ कल्मष सदाशयी भाव रहन्न दुष्टमा कुभावको आँगन हुन्छ कल्मष हुँदैन विश्वास नृशंस साँपको
फरक संसार, फरक दृश्य, तर ! हिड्ने बाटो उस्तै देखाई फरक, भोगाई फरक, जीवन जिउने पाटो उस्तै । अग्ला महल, सुन्दर शहर, समुन्द्रको तट बेग्लै , नयाँ रमझम,हरपल
जिन्दगी एक यात्रा रहेछ एक शहर देखी अर्को शहरसम्मको एउटा झिलिमिली जात्रा रहेछ एक रहरदेखी अर्को रहरसम्मको ! मजस्तै एउटा फकिर आइपुगेको थियो यो ठाउँमा एक वर्ष अगाडि
हरियो रातो तारा भएको “क्याप” ढल्काएर हिड्छ अचेल टाउको अलि बाङ्गो पारेर कुनैबेला यही टोपी लाएर तनक्क तान्थ्यो जीउ गर्वले र “लाल-सलाम” हान्थ्यो कामरेडलाई , अन्तीम निशानी हो
भोलि भेट हुने आज लामो भयो सखारै झुल्किने घाम कता गयो खेल्दा खेल्दा मनमा कुरा खेली नै रह्यो झिलिमिली जूनताराले छेलि नै रह्यो निदाउने आँखामा तिम्रो तस्विर आयो
२५ बर्ष पुग्न लागिसक्यो तिमीसँग एकतर्फी माया बसेको जिन्दगी एउटा प्रेमको मैदान रहेछ त्यसैले एकदिन पाउछु भन्दै सङ्कल्प गरेको । धेरै रोए आमाको अगाडि धेरै खोलि बाबुको गोजि
मिर्मिरेमा चिरबिर गर्दै मैना बोली दशैं आयो छायो मुस्कान मखमलीले सयपत्रीले सुवास झिसमिसेमा कागले पनि सन्देश ल्यायो दशैं सौन्दर्य र शुद्धताको सँधै नयाँ बहार ल्यायो । रोप्यो
विकृत मनस्थिती बोकेर सृजना नगर चाहिंदो भन्दा बढि नामको तृषना नगर । भगवान ढुङ्गामा कुदिएका छन् के बोल्लान्, ढुङ्गाको अगाडि उभिएर प्रार्थना नगर । मोल(मोलाहिजमा प्रेमको पर्दा
चिसो हुँदा खोकिलाको ऊन ओडाउँथिन् तातो भए आकाशको जून ओडाउँथिन् नपाएमा ऊनहरू नआएमा जूनहरू मेरी आमा मुस्कानमा प्रभातको घाम मिसाउँथिन। मेरी आमा मुहारमा हृदयको फूल फुलाउँथिन् । ***
हरेक बिहान नयाँ लाग्छन् यौवन उक्लिंदैछ माथी बसाईं सर्दा कति छुटे कति बने नयाँ साथी आफन्तको जरा, हाँगा, डाली टाढा परै छुट्यो थाहा छैन समयले क्यै दियो कि
