अमेरिकाका बसाइमा धेरै पटक घर अर्थात् नेपाल गएँ । आमालाई बिर्सने (Dementia) रोग लागेको थाहा पाएपछि झन छिटोछिटो गएँ । आमालाई भिषा नदिएपछि एकपल्ट आफू बसेको ठाउँ देखाउन
सन्नाटाले छाएको पूर्णिमाको रात एकटकले हेर्छु चन्द्रमालाई राखेर साक्षी नभका ताराहरु । बेर्न र बेरिन खोज्छु अँगालोमा लट्पटिन खोज्छु उनकै पोल्टामा स्पर्श गर्दै चुम्बन गर्न खोज्छु उनको भरिलो
विषय प्रवेश :- नेपाली साहित्यमा सिलगडीका युवराज काफ्लेलाई चिनिरहनु पर्दैन। सिलगडीको नेपाली साहित्य र युवराज काफ्ले एकार्काका पर्याय हुन्। सिलगडी भन्नेबित्तिकै युवराज काफ्लेको नाम मनमा स्वतःस्फूर्त आइहाल्छ।
विषयप्रमुख– नेपाली साहित्यमा समालोचना विधा पनि अब निकै विकसित भएका छन्। यसका परिधि ठुलो बन्दै गएको पाइन्छ। यसलाई धेरै किसिमले लेखिन्छ। विभिन्न नाममा पनि समालोचना लेखिन्छ। जस्तै
साहित्यका विभिन्न विधा उपविधा हुन्छ। तिनमा कविता एउटा ठुलो विधा हो। यसभित्र अनेक हाँगाविँगा छन्। एक हरफे कवितादेखि लिएर लाखौं श्लोक बएको महाकाव्य पनि कविता रूप हुन्। त्यसैगरि
नेपाली साङ्गीतिक जगत्मा थुपदेन भोटियाको स्थान उँचाइमा छ। सङ्गीत पारखीका निम्ति उनको गीत गायन सुमधुर र सुगम हुन्छन्। गम्भीर श्रोता र सचेत व्यक्तिका निम्ति थुपदेनको गायनमा उत्कृष्टता हुन्छ।
कालिम्पोङ बजारदेखि पूर्वतिर पैंयूर दलपचन बस्ती छन्। तिनको तल्लो भेगतिर रेली खोलाको ठिकमाथि एउटा सुरम्य गाउँ छ-बिद्याङ। बिद्याङ् पहिले अपरिचित, अच्रर्चित, पछौटे र अभेक गाउँ थियो। न सडक,
समाजमा विभिन्न किसिमले ठगीकाण्ड धेरै भईरहेका हुन्छन्। आर्थिक रूपमा ठगी गर्नु मात्रै ठगी नभएर आफुले गर्ने गरेको नोकरीमा लापर्वाही गर्नु ठगी गर्नु नै हुन आउँछ। यस लेखमा भने
नेपालमा झाँगिएर गएको भ्रष्टाचार नै लोकतन्त्र संस्थागत गर्ने मार्गमा प्रमुख वाधक भएको धारणा पूर्व प्रधान न्यायाधीश शुसिला कार्कीले व्यक्त गर्नुभएको छ । ७५ औँ अन्तर्राष्ट्रिय मानव अधिकार दिवसका
मन र आत्माले निम्त्याएको आँधी समय कदापि छेकबार बन्न सक्दैन चिसो चिसो मौसममा तरङ्गित मन हावाको प्रवाहसँग लहराउन पुग्छ । मन कपास जस्तै निर्मल स्वच्छ छ जब आत्मा
प्रभो! मान्छेमा कार्तिलिप्सा भन्ने कुरा पनि पनि लागू औषधीको जस्तै हुँदोरहेछ । नभई नहुने, नहुँदा तलतल लाग्ने यसका लागि मान्छेले अचम्म- अचम्मका करतुत र तमासा देखाउँछन् । कोही
प्रतिभाशाली कविका निम्ति छन्दमा कविता लेख्नु स्वाभाविक हो। उसका निम्ति छविता लेख्दा छन्द साधक हो बाधक होइन। उसको कवित्वको अन्तर्वेगलाई सन्तुलित रूपमा उतार्न छन्दले सहयोग गर्छ। छन्दमा पनि सशक्त
भारतमा गोर्खाहरूको बसोवासो धेरै छ । यद्पि गोर्खाको वास्तविक जनसङख्या कति छ भनेर किटान गरेर भन्न सकिन्न । कुनै निकायले भारतभरिका गोर्खाको जनगणना गरेको छैन। दार्जिलिङ, सिक्किम, असम,
याद उसको या तिम्रो थाहा छैन तर बाँचिरहेछन् मनभित्र बारिस भएर कैले त अतित भएर त्यसै-त्यसै, मनभित्र अट्टहास हुँदा तिमी अनुभूतीमा आयौ आज पर पहाड एक छेउ बादलिएको
दार्जिलिङ पहाड़को एउटा आफ्नै इतिहास छ, आफ्नै संस्कृति, सामाजिक परम्परा, मान्यता, जीवनशैली, भूगोल छ । आफ्नै राजनैतिक अड़ान, कथा व्यथा छ। दार्जिलिङ पहाड हाम्रो हो अनि हामी दार्जिलिङको
बल्ग्रेलती सपनाहरुको थुप्रोमा छमछम नाच्ने रहर साच्दा-साच्दै खहरेको भेलले किनारामा पुगेको म तर्न सकुला वा नसकुला र पनि जिजीविषाको लर्कन मभित्र ताजै छ र तिमी मान या नमान
