निष्ठुर कोरना कहाँबाट आयो आज सबको मन व्याकुल बनायो ह्वारह्वारी भाइरसको आगो फालेर मानव जातीको सातो उडायो । यो संसारलाई तहस-नहस बनायो उपचार नपाई जीवन गयो जा-जा कोरोना
चुपचाप चुपचाप नजर चोरी साह्रै सुन्दर मृगलोचनी अलमलिएँ म रमाइरहेँ मोहित भएँ लाग्यो मोहनी सजायौ तिमीले भन कसरी मैन जस्तो त्यो बदन मन पर्यो दिलमा कतै जुधिसकेछ हाम्रो
कोरोना छली बाँचिएछ भने यो काललाई साँचिएछ भने मेरा सन्ततिलाई म पनि एउटा कथा भन्छु होला । मेरा पुर्खाले मलाई भने झैँ- हजुरबुवाका काठमाण्डौ पस्दाका कथा जस्तै हजुरमुवाका
महिषासुर बनेर जाग्दैछ कोरोना विश्वव्यापी भएर त्यसैले त, बर्ल्ड मिटरको पारो तातेर चढ्दो छ मृत्यु महल रक्ताम्य लत्पतिएर तर चेत छैन अझै पनि मनुवामा । पीडामा मलहम पट्टि
समयको घेराबन्दीमा अनिश्चित जिन्दगी था’ छैन कता कोल्टे पर्ने हो त्यो समय । यो समय भुत/भविष्य अनि वर्तमानको कठघरामा ठिङ्ग अपराधि भएर उभिएकोछ हिजो नसोचिएको कथा आज पोखिएकोछ
तिम्रो प्रतिक्षा मैले भन्दा धेरै यो शहरले गरेको थियो होला नत्र किन यो सहर चुपचाप बस्छ ? किन समुद्रको छालहरू सहरतिर आउन कोशिस गरिरहन्छन् ? अनि किन रातको
मैले नागरिकता च्याप्न थालेदेखि म तिम्रो नागरिक। राज्यको सात सिमाना छिचोलेर राजधानीको मध्य भागमा बरालिदै गर्दा मैले मत पत्रमा पहिलो पटक छाप हानेर बुढी औँलाको नङको फेद पहिलो
भर्खरै परदेशबाट फर्केको मेरो साथीले मेरै माग बमोजिम ल्याएको छ केहि थान चकलेट म चाहन्छु मेरो साथी चकलेट बोकेर मेरो घरतिर नआओस् । भर्खरै मेरा छिमेकी दाइ आफ्नै
म्याराथन दौडमा मान्छे मान्छेको सहयात्री बनि डौडिरहेछ मृत्यु चुप्चाप चुप्चाप हिजो आज नचाँहदा नचाँहदै मानिसहरुको हुलसँगै यत्र तत्र छरिएरै दौड़ीरहेछन् । बिना साँधको रेखांकन पार गर्न सपना विपनाबिचको
चौध फागुन बिसं २०७६ फुल्यो खुसी सारा शरीरै भरी ठूलो मान र इज्जतै पनि भयो कैलै नभुल्ने गरी। हाम्रा गौरवका तपस्वी अथवा महान् विभूतिहरू सप्ताह भरी नै खटेर
समय आउँछ र मेरो मूर्दापनलाई ब्युँझाउँछ समय आउँछ र मेरो नास्तिकतालाई सम्झाउँछ समय सँधै यसरी नै आउँछ/आइरहन्छ र मलाई हदभन्दा बढी प्रश्न गरिरहन्छ । समय आउँछ र एउटा
प्रकृतीको लीला पनि खै कस्तो कस्तो ?! फरक फरक विचारहरुमा फरक फरक मान्छेहरुमा फरक फरक बस्ने मनका तरङ्ग पानीको फोकाजस्तै पट्ट पानी मै फुटेर पानीको सतहमा मिल्छ जीवन
आज फेरि गुलाफको हाँगो भाँचियो फूल फुलिरहेको कल्कलाउँदो बोटबाट हरेक फेब्रुअरीमा हाँगो भाँचिने गर्छ अरु महिना पनि नभाँचिएको त कहाँ हो र ? तर आज भाँचिएको हाँगो सजिलै
नेपालीपोष्टको नियमित लेखक तथा सहयोगी तनुजा पोख्रेल आफ्ना बुबा स्व. उपेन्द्र पोख्रेलको प्रथम पुण्यतिथिको अबसरमा आफ्नी आमालाई भेट्न नेपाल गएकी थिइन् । तर नियतीले उनको बुबा बित्नु भएको
